maandag 6 oktober 2014

CE 5 zegeviert in Bergschenhoek

Het was voor de teamleider, die het halve team meenam, nog even zoeken naar de speelzaal van de 3-Torens. Sinds een jaar speelt de club in het pand aan De Smitshoek (niet te verwarren met een wijk in Barendrecht). Enkele minuten over acht verenigden we ons daar met de andere helft van het team en kon de wedstrijd tegen 3-Torens 2 van start gaan.

Het eerste punt kwam op naam van invaller Zhi Yang Fan (bord 7). Met wit kwam hij goed uit een Franse opening. Het ruimtevoordeel leidde tot materiaalwinst en daarna kon de partij niet veel langer duren.
Gerrit Boer (bord 8) mocht het volgende punt bijschrijven. Gerrit met zwart speelde gedegen en won een pion en daarna nog een. In het middenspel werd de vijandelijke koning ook nog naar voren gejaagd. Deze verwikkelingen moesten wel tot winst hebben geleid.
Als teamleider (bord 5) tastte ik met wit in het duister in de Chigorin. Op zet elf kwam ik zelfs een toren achter te staan. Gek genoeg was het mijn tegenstander die elf zetten later opgaf. Want op fortuinlijke wijze klopte het allemaal precies in de door wit ingezette koningsaanval.
Alsof het een gewoonte werd, scoorde Piet Verheij (bord 2) ook een punt in ons voordeel. Hij maakte een pionnetje buit, ruilde de stukken een voor een af en behield die pluspion tot het pionneneindspel dat gemakkelijk te winnen was.

Halverwege de wedstrijd was het dus 4-0! voor team CE 5.
Het winnende halfje werd bezorgd door Marco van der Heijden (bord 4). Hij viel prima in. Met zijn solide spel kwam hij met zwart nauwelijks in de problemen. Als je ook nog een remiseaanbod krijgt bij 4-0 wil je natuurlijk matchwinner zijn.
Menno Brandenburg (bord 1) kwam in een erg open stelling terecht. Wat er gaande was, was mij onduidelijk. Vanuit het Damhuis kwam er een Wolga? De Whiskey leek Schots, verwarrend allemaal. Menno kwam in een rommelige stelling een pion achter en offerde er nog een om naar zijn mogelijkheden te spelen. Uiteindelijk werd het Menno, mede door tijdnood, toch te machtig.
John van de Laar (bord 3) had de witte stukken aanvallend geposteerd met in het vizier de zwarte koning. Een stukoffer leek aanstaande, maar bleef uit. Daarna nam wits voordeel gestaag af tot aan het toreneindspel waarin niets meer te halen viel en remise besloten werd in een eindspel dat wellicht beter was voor zwart?
Henk Kootkar (bord 6) had een moeilijke avond. Met zwart kwam zijn spel moeizaam van de grond. Gaandeweg verloor hij ook een pion. De situatie leek uitzichtloos maar het spel vervlakte naarmate er stukken geruild werden. In het eindspel met zware stukken leek wit geen progressie meer te kunnen maken. Wat er allemaal gebeurde? Voor de omstanders was het niet te volgen in de '5 seconden-tijdnood'. Mocht Henk nou blij zijn met remise, of werden er over-en-weer grote kansen gemist?

Einduitslag: 2,5-5,5. 

Het was een avond met mooie en spannende partijen en een uitslag waarover de teamleider zeer tevreden was. De volgende wedstrijd is tegen het team met welk we momenteel de tweede plaats delen: Zwijndrecht 1
De speellocatie is voor de supporters deze keer prima aan te fietsen.

TL CE5 Eduard Smits

4 opmerkingen:

Menno zei

Wat er in mijn partij precies gaande was, is ook mij onduidelijk. Zeker is in ieder geval dat ik mij op een afwikkeling inliet die mij, zo dacht ik, pionwinst bij een goede stelling zou opleveren. De pion in kwestie stond immers maar liefst drie keer aangevallen. Helaas bleek de pion ook drie keer verdedigd te zijn, iets wat ik me maar net op tijd realiseerde. Het gevolg was echter dat ik in een totaal verloren stelling terechtkwam. Hoe lang ik ook nadacht, ik zag geen verdediging tegen het naderende onheil op de koningsvleugel. Mijn tegenstander richtte zich echter op de damevleugel en allengs kon ik een beetje tegenspel ontwikkelen. Op een gegeven moment kon ik zelfs afwikkelen naar een wat minder staand eindspel, maar in tijdnood verkoos ik een snelle ondergang.

Mijn spel was een positie op bord 1 onwaardig, maar wat mij nog veel meer ontriefde was dat mijn tegenstander een kostelijke Islay single malt whisky (zonder e!) aanlengde met een zoete, paars-bruine drab, ook wel bekend als Coca-Cola. Dit gruwzame tafereel voltrok zich meerdere keren voor mijn ogen en in een rechtvaardige schaakwereld zou een dergelijke mishandeling van het edele vocht op een vernietigende nederlaag komen zijn te staan. Caïssa blijkt echter een geheelonthoudster te zijn, een andere verklaring heb ik niet.

Gerrit Boer zei

Lees ook het literaire verslag van de wedstrijd op de site van 3-Torens. Ik heb genoten van de ironie, de spot, de typeringen en nog veel meer. Daarnaast werden enkele wedstrijden ook nog min of meer juist beschreven.

Rogier Pitlo zei

Schrijven de Amerikanen de Whiskey niet gewoon met een 'e', of drinken die alleen Bourbon?

Menno zei

Beste Rogier,

Het is Amerikaanse en Ierse whiskey en Schotse en Canadese whisky.