Voor de schaakliefhebber was het zaterdag een lastige keuze: Berlijn of Sliedrecht? Carlsen, die tijdens de kandidaten matches toch niet veel om het hand heeft, vond het een mooi moment voor een gast optreden op bord 5 bij Sliedrecht 2. Hij moest aantreden tegen Lendert. Na wat tactiek won hij een pion of twee. Maar zo’n eindspel tot winst brengen mag tegen de wereldtop een eitje zijn, tegen Lendert is dat een gans ander chapiter. Lendert wist op het laatst in een toren met ongelijke loper eindspel nog bijna een mat net te weven. Uiteindelijk werd het nog remise.
Maar hiermee verklap ik al de slot partij van de match. Voordat we zover waren kende de middag al vele emotionele hoogte en dieptepunten. Na twee uur spelen was geen enkele partij nog in een beslissende fase beland. Eén kwartier later bleek het bij Charlois Europoort helemaal mis te gaan. We leken op een treurige nederlaag af te stevenen. Maar toen de nood het hoogst was kwam de Rotterdamse stugheid naar boven en verloren stellingen werden miraculeus remise gehouden of zelfs gewonnen.
Over netten gesproken. Hans moest het in de arena opnemen tegen een vechter met net en drietand. Toen wij dachten dat Hans zijn tegenstander al aardig op de knieën had gekregen, raakte zijn dame op het midden van het bord in het net verstrikt. Was dat even een domper.
Bij Filip groeide de complicaties hem boven het hoofd. Er moest een kwaliteit gegeven om nog even te overleven, maar ook dat mocht niet baten.
Kresna leek een heerlijke stelling op het bord te hebben met het smakelijk veld d5 voor zijn paarden. Hij dacht door veel stukken af te ruilen af te wikkelen naar een ragfijn eindspelletje, maar verloor daarin een pion en moest nog alle zeilen bij zetten om dat remise te houden.
Na een lange manoeuvreer partij wist Kees wist niet hoe hij de taaie stelling van zijn tegenstander kon open breken en berustte in remise.
Jelle offerde in de opening die wel erg saai dreigde te worden een pion voor een super loper en wat activiteit. Het bleek ruim voldoende tot Jelle met één grafzet zijn stelling om zeep hielp. Met twee pionnen meer vluchtte zijn tegenstander met een eeuwig schaak naar remise.
John begon met een avontuur in het openbaar vervoer dat 25 minuten langer duurde dan gepland. Met een reeks sjabloon zetten wist John de tijd weer aardig in te halen en schoof zijn tegenstander soepel van het bord. We zien dit seizoen niet anders bij John.
Marcel grabbelde als vanouds wat pionnetjes mee en verdedigde zich en passent nog even tegen een felle koningsaanval. Juist toen de kruitdampen waren opgetrokken liet hij op klaarlichte dag zijn paard slaan. Gelukkig was er nog een pionnetje over op b2 die zijn tegenstander dermate in paniek bracht dat deze en stuk terug offerde en een vervelend toreneindspel moest verdedigen. Dat lukte niet.
Daarmee werd het 4-4. We blijven nog steeds in de race.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten